Taalles in de klas van @Sjaboepaan

“Surround yourself with people who lift you up, make you laugh and inspire you to be amazing”. 

B. Michaelian.

 

Taalles in de klas van @Sjaboepaan 

Dank je wel voor deze Blog, Erwin.

Jeroentje koopt een brood.
Dat meisje eet een stukje vlees.

En dat was het. Meer stond er niet op het bord. "Dit is de taalles", zei ik tegen de kinderen en wees hen op de Challenges die we vorige keer gedaan hadden. De kinderen keken naar het bord waar dit te zien was en een enkeling begon te raden: "Is het een zelfstandignaamwoord?" Het feit dat de kinderen vragen begonnen te stellen aan mij geeft een beetje aan dat ze nog niet helemaal gewend zijn om dit met elkaar te delen.

Om de kinderen een beetje te begeleiden vroeg ik: "Wat is de informatie?" De kinderen begonnen met het verzamelen van de informatie en voor velen leek het moeilijk om niet gewoon het antwoord te krijgen. Bijzonder was het om te zien dat er 1 leerling constant een vinger in de lucht hield en het liefst klassikaal aandacht zou krijgen om alles uit te leggen. Ik wees naar de andere leerlingen. "Deel het", zei ik nog en liep even weg.

Toen ik terug kwam lag er een kind met het hoofd op de tafel. En twee andere leerlingen zaten lekker achterover en kletsten over alles behalve over iets dat te maken met de Challenge. Van de 29 leerlingen waren er echter wel 23 bezig met iets wat leek op ontwikkelen. Er stonden zelfs twee kinderen bij een lange zin die op een papier hing in de klas. En een ander vroeg of hij iets mocht laten zien op het bord. En weer een ander zat in druk overleg over het lijdend voorwerp en even leek het erop dat de leerlingen heel goed wisten wat te doen... Ze gingen na ruim 10 minuten nog net niet zelf aan de slag...

Toen er enkele zinnen op het bord werden getoond vroegen de kinderen niet eens wat ze moesten doen, maar begonnen meteen te schrijven en het lijdend voorwerp werd onderstreept, behalve bij die ene moeilijke zin waar een tijdsbepaling in stond en er was zelfs 1 leerling die dit kon benoemen. Goed? Nee, want die leerling had het kunnen delen met de hele klas...

Op naar de volgende stap!

Deze blog sluit aan bij de visie op leren:
Leren door verbindingen.
Leren doe je door in verbinding te zijn met anderen en met inzet van hulpmiddelen van de 21e eeuw. We leren door een uitgebalanceerde sociaal-emotionele ontwikkeling op basis waarvan het mogelijk is om in contact te komen, interactief te zijn en relaties aan te gaan. De ICT-hulpmiddelen van de 21e eeuw worden daarbij ingezet om de verbindingen met anderen verder te initië ren of te verstevigen waardoor individueel en gezamenlijk leren of co-creatie tot stand komt.

Netwerk Critical Skills
Het gaat ons om ontmoeten, uitwisselen van ervaring en kennis, ontwikkelen van methodieken, professionalisering, doordenken van onderliggende filosofieën en theorieën, creëren van experimenteerruimte en bouwen aan netwerkprofessionaliteit ten dienste van leren, onderwijs en samenleving.
Onderliggend gaat het ons dus om het aan de slag zijn met de kracht van het initiatief, de aandacht voor energie en de verbinding van mensen.

De school met ouders als partners

“Surround yourself with people who lift you up, make you laugh and inspire you to be amazing”.  B. Michaelian.

Dank je wel Barbara Pruijt voor dit Blog!

Barbara was bestuurslid van Stichting Essentieel Leren.

De school met ouders als partners

Scholen die daadwerkelijk met ouders samenwerken vinden hun school belangrijk en staan open voor de omgeving. Ze delen hun ervaringen en kennis met ouders en vragen waar mogelijk om actief te participeren.

Ouders van nu zijn sterk bij de ontwikkeling van hun kinderen betrokken. Ze gaan actief op zoek naar het beste voor hun kind.  De driehoek school -  kind -  ouders is zeker onder de aandacht van de meerderheid van de scholen. Het is wetenschappelijk aangetoond dat leerlingen beter presteren naarmate hun ouders meer betrokkenheid tonen. De vraag is: hoe maak je als school de driehoek zichtbaar voor alle betrokkenen?

 Mijn observatie in verschillende scholen is dat leraren en ouders ondanks alle inzet van ouderparticipatie, 10-minutengesprekken en intensief leraar- ouder contact meer zouden kunnen profiteren van elkaars kennis en ervaring. Scholen die ouders werkelijk als partner inschakelen en intensief samenwerken zijn beter in staat om onderwijs-op-maat te bieden. 

In het onderstaande stuk heb ik geprobeerd ervaringen rond de invloed van ouders op verschillende scholen (in Nederland en Amerika) te bundelen. Op welk terrein raken school en ouders elkaar, hoe kunnen ze elkaar verstaan en samenwerken en welke effecten heeft die samenwerking?

1. De school staat ergens voor

·      Binnen de schoolorganisatie is helder voor leraren, leerlingen en ouders welke principiële keuzes gemaakt zijn. 

·      De school maakt deze principes zichtbaar in effectieve actie in uiteenlopende situaties op school-en klasniveau.

·      Leerlingen zijn op de hoogte van de werkwijze van de school en kunnen dit in hun werk, en in de omgang met elkaar laten zien.

·      Leerlingen adviseren de schoolleiding in jaarlijks terugkerende beleidsdagen en zetten hun ervaringen in vanuit de praktijk. Steeds meer basisscholen zetten leerlingpannels in die bestaan uit leerlingen van de bovenbouw.

·      Ouders krijgen directe (e-mail) nieuwsbrieven om op de hoogte te blijven van actuele discussies binnen de school zodat zij met hun kinderen het gesprek aan kunnen gaan.

·      Ouders werken direct mee aan het realiseren van de principiële keuzes tijdens issue-gerelateerde bijeenkomsten (die bijv. georganiseerd kunnen worden door een oudervereniging), ouderparticipatiegroepen of andere flexibel georganiseerde bijeenkomsten.  De onderwerpen kunnen door een ieder ingebracht worden.

·      Scholen reageren acuut op incidenten door terug te vallen op de hierboven beschreven keuzes en communiceren hier direct over met alle betrokkenen. Leerlingen leraren en ouders krijgen direct te horen hoe ermee om te gaan. Gesprekken met leerlingen volgen. Ouders zijn op de hoogte. Geen acceptatie van ‘rel’ gedrag, maar wel openheid over de problematiek.

2. Het volgen van de persoonlijke ontwikkeling van leerlingen

·      Ouders van leerlingen die zich niet voldoende ontwikkelen worden zo goed mogelijk op de hoogte gehouden (niet alleen bij een onvoldoende rapport); vaak werkt het als hiervoor een vast moment wordt gekozen, bijvoorbeeld elke donderdagavond e-mailcontact.

·      De leerling, de leraar en de ouders stellen samen een plan op, waarin afspraken staan over betrokkenheid en inzet. Daarin de driehoek zichtbaar maken.

·      Leraren zijn expert op het gebied van het onderwijs en wat er van het kind wordt verwacht.

·      Leraren kunnen ouders vertellen en informeren over de ontwikkeling van het kind in vergelijking met andere kinderen.

·      Leraren vermijden blinde vlekken met betrekking tot hun eigen lesgeven door open te staan voor contact met ouders en schoolomgeving.

·      Ouders zijn expert op het gebied van de ontwikkeling van hun kind en op de effecten die het onderwijs op hun kind heeft. Daarom kunnen ouders de leraren vertellen over de (on)mogelijkheden van hun kind en hun manier van omgaan daarmee.

·      Ouders voorkomen blinde vlekken met betrekking tot hun eigen kind door open te staan voor meningen van leraren en experts uit de schoolomgeving.

3. Het leren stimuleren

·      Ouders krijgen handvatten voor de begeleiding van hun kinderen.  Ze leren vragen stellen, doorvragen, nieuwe aan oude kennis koppelen etc. Hiervoor is vakkennis geen vereiste.

•         Ouders zijn trots op de school die zij en hun kinderen hebben gekozen.
  
   

·      Ouders kunnen bijdragen door leerbronnen in de eigen omgeving te identificeren (tantes, ooms, boeken, computer, experts uit de omgeving).

·      Aan experts uit de omgeving (ouders en anderen) wordt door de school gevraagd een bijdrage te leveren in het geven van gastlessen, het assisteren van docenten, coachen van studieprojecten, beoordelen van presentaties, ondersteunen van leerlingen met specifieke problemen etc.
Voorbeeld: voor het eindexamen moet elke leerling een boek diepgaand bestudeerd hebben volgens aangeleerde vaardigheden. Elke leerling heeft contact met een vrijwillige expert uit de schoolomgeving die beoordeelt of er fundamenteel geleerd is door het lezen van het boek (thema’s, inhoud, plaatsen in de context etc.)

Een open leerhouding over de uitgangspunten (principes) van de school zorgt ervoor dat steeds aangepast en gereageerd kan worden op actuele situaties. Iedereen wordt serieus genomen, verschillen mogen bestaan (sterker nog: zijn gewenst).

Warme betrokkenheid is steeds zichtbaar in het zoeken naar de passende reactie op dagelijkse situaties en calamiteiten.  Tijdens onze reis naar de Essential Schools in de Verenigde Staten hebben we meerdere scholen van binnen gezien, waarbij leerlingen heel duidelijk konden vertellen waar de school voor stond en wat dat voor hen betekende. Ze voelen zich gekend en weten wat er van hen verwacht wordt en waar ze terecht kunnen als het even niet lukt.  Principes die zichtbaar zijn en een overvloed aan regels overbodig maken. Met helderheid van leraren naar ouders en andersom voorkomt men dat men elkaars mening als lastig gaat ervaren.

Deze blog sluit aan bij de Essenties:

Ouders zijn bij de hele school betrokken
Iedereen (h)erkent elkaar als persoon
Je leert en werkt op basis van respect en vertrouwen

Netwerk Critical Skills:
het gaat ons om ontmoeten, uitwisselen van ervaring en kennis, ontwikkelen van methodieken, professionalisering, doordenken van onderliggende filosofieën en theorieën, creëren van experimenteerruimte en bouwen aan netwerkprofessionaliteit ten dienste van leren, onderwijs en samenleving.
Onderliggend gaat het ons dus om het aan de slag zijn met de kracht van het initiatief, de aandacht voor energie en de verbinding van mensen.

De praktijk van Mieke Rozing, leerkracht Beeldende Vorming, ICC en kunstenares

“Surround yourself with people who lift you up, make you laugh and inspire you to be amazing”.
B Michaelian.

Heel hartelijk dank Mieke Rozing voor deze Blog!

Twitterbio @miekerozing: leerkracht Beeldende Vorming, groepsleerkracht, ICC’er en kunstenares  Website Mieke Rozing: www.miekerozing.nl  

Zoeken naar ons talent.
Een paar jaar geleden had ik Dave (8jr) in de klas, heel erg onzeker, zeer faalangstig, snel in paniek en heel gevoelig. Hij kon wel heel goed verwoorden wat hij voelde; emotioneel dus zeer intelligent voor die leeftijd.
Talent ontwikkelen...
In de kleuterklas had hij keer op keer al die standaard knip, plak en vouwwerkjes moeten maken. Zijn motoriek is niet zijn sterkste kant plus hier kwam totaal geen creativiteit aan te pas. (Moeten de kleuters bepaalde technieken leren probeer dit dan zo creatief mogelijk te doen!)  Dave was onzeker geworden, de juffen werden steeds gefrustreerder en Dave klapte helemaal dicht.  

Uiteindelijk zagen de ouders in dat hij niet op de juiste school zat (vind ik knap want het was hun eerste kind)en kwam Dave bij ons op school in groep 3. Het eerste jaar was het alleen veiligheid bieden aan hem en zijn ouders.

 
En dan zit Dave in mijn groep en ik zie in en door de ogen van de ouders de weg en de pijn die zij hebben gehad. Tijdens het gesprek kijk ik naar het prikbord, daar hangt een schilderij van hun zoon die er voor mij direct uitspringt, zo knap gedaan: de kleuren..overlapping..afsnijding..dat doet een kind van 8 niet zomaar daar moet je dan wel al talent voor hebben. Ik vertel de ouders dat dit zo knap is voor een kind van 8 en dat hij talent heeft. OK de motoriek is nog niet geweldig maar als hij flink blijft tekenen of schilderen dan komt dat heus wel goed. Ik vertel hen ook dat hij een heel mooi perspectief heeft van hoe hij de wereld ziet. Soms kunnen anderen kinderen hem niet direct volgen maar ik zie, en zeg dat ook tegen de ouders, dat hij al 10 stappen verder is. "Ga thuis lekker met hem schilderen, ga naar een museum of geef hem tekenles, Kijk eens op het internet naar Sir Ken Robinson bij TED Talk". Ik beloof hen dat ik binnenkort lekker groot en vooral vrij met de klas ga schilderen…helaas moet ik eerst die stomme toetsen met ze doen, pfff…(zaak)vakken zijn belangrijk maar de emotionele ontwikkeling van het kind is nog veel belangrijker. 

Voor een kind is het zo ontzettend belangrijk om creatieve vakken op school te krijgen om talenten te ontwikkelen. Van elke situatie leert een kind. School heeft ook de mogelijkheid om alle kinderen te bereiken en hen heel veel te bieden. Belangrijk is wel dat er meer vakdocenten komen!

Hier op aarde zoeken velen de zin en het nut van leven. Ik denk dat de zin van het leven is: dat we zoeken naar ons talent. Als ieder mens datgene doet wat hij graag doet en daar zal hij/zij automatisch ook goed in zijn, zo werkt dat meestal. Waar je goed in bent vind je leuk om te doen, als je dat hebt gevonden dan is dat jouw talent. Een mens kan er velen hebben.Dat talent wordt jouw passie Een passie geeft je veel plezier een bevlogenheid en geeft ook antwoord op de vraag wat de zin van het leven is. Mensen die een passie hebben zijn vaak heel positief en voelen het mooie van het leven, en kun jij je passie delen met anderen dan wordt het nog mooier. Nog meer positieve energieën die elkaar ontmoeten, versterken  en inspireren. Ouders en leerkrachten hebben daarom volgens mij de taak om samen met het kind te zoeken naar haar/zijn talent en dit verder helpen te ontwikkelen. 

http://www.youtube.com/watch?v=S8Wbl8iuCTQ&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=23hWMvSrZx8&feature=player_embedded#! 

Deze blog sluit vooral aan bij de Essentie: Iedereen (h)erkent elkaar als persoon. 

Netwerk Critical Skills: 
het gaat ons om ontmoeten, uitwisselen van ervaring en kennis, ontwikkelen van methodieken, professionalisering, doordenken van onderliggende filosofieën en theorieën, creëren van experimenteerruimte en bouwen aan netwerkprofessionaliteit ten dienste van leren, onderwijs en samenleving.

Onderliggend gaat het ons dus om het aan de slag zijn met de kracht van het initiatief, de aandacht voor energie en de verbinding van mensen.